Uitwedstrijd tegen Noordwijk B1 1-4

Ik zal deze keer een sfeerverslag maken en niet de minuten erbij zetten omdat ik die dag heb gevlagd en dus niet de tijd heb bijgehouden. We gingen richting Noordwijk in een koude regen die ons allemaal als snel drijfnat maakte.

De thuiswedstrijd hadden we met 1-4 verloren en Noordwijk B1 staat vierde op de lijst. Was het het vooruitzicht op de taart die mee was omdat Jordi jarig was of was het iets anders, we zullen het wel nooit te weten komen, maar het werd zeker een gedenkwaardige middag. Zelden heb ik gezien dat de jongens een tweede helft zoveel beter hebben gepresteerd dan de eerste helft. Zonder al te veel weg te geven nu, maar de ruststand was 1-0 voor Noordwijk en de eindstand 1-4 voor Alphense Boys!!

De wedstrijd ging de eerst 15 minuten gelijk op. Wij hadden al 2 kansjes gehad en de tegenstander nog niet. Het ging niet slecht bij de Boys en er werd geconcentreerd gevoetbald. Dan raakt Jordi geblesseerd aan zijn enkelbanden als hij zich voor een schot van de tegenstander gooit. Hij moet dan ook het veld verlaten. Hij wordt vervangen door een licht zieke Bobby die gelijk aan de bak moest. Enkele minuten later krijgt de rechter aanvaller van Noordwijk de bal gelukkig mee nadat Enzio tegen hem op schoot en volleert de bal over Mike het doel in. 1-0 Noordwijk. ( ze juichen amper)

Wat daarna opvalt, is dat de Boys het sdpel wat ze speelden blijven spelen: attent, fel, in de positie spelen. In de stromende regen wordt dan de rust gehaald. En dan gebeurt er iets wat misschien de wedstrijd wel heeft doen kantelen, ook al was er al afgefloten. ,De schieds krijgt het aan de stok met de trainer van Noordwijk. Dit loopt op, en de scheids stopt er vervolgens mee. Hij loopt weg en gaat niet meer verder. Consternatie en onduidelijkheid volgt... gevolg een rust van ongeveer een half uur; wedstrijdcommissaris er bij, een vervangende scheids geregeld omdat we anders voor een helft later weer moeten terug komen; en we besluiten om de ook meegebrachte, en lekker droge, blauwe uittenues aan te trekken.

Vanaf de eerste minuut tot de laatste volgt de beste helft van dit seizoen van de Boys. Voordat de zwaar verdiende gelijkmaker viel hadden de jongens al meerdere kansen net naast of over zien gaan. Hij moest wel vallen. Kijk, en dan ga je juichen als je scoort, omdat je blij bent. En niet zoals anderen nauwelijks juichen alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat je scoort. lekan scoort fraai de gelijkmaker door in de loop de keeper te laten grabbelen. 

Daarna drong Noordwijk nog wel aan. Ze hadden waarschijnlijk zo iets van: die pakken we nog wel. Nou, dat gebeurde aan de andere kant. Luca scoorde erg fraai door een aantal tegenstanders uit te spelen en zelfs de keeper op de achterlijn uit te spelen waarna hij met rechts mooi binnen schiet. Nu zag ik zelfs Tony het veld in springen van geluk. En ik moet zeggen: ik betrapte me zelf ook op een schreeuw van vreugde. het ongeloof bij Noordwijk groeide. Met de moed der wanhoop drukte Noordwijk , maar op alle fronten bleven de Boys de bovenliggende partij.

Dat werd beloond toen Robin een bal die de keeper wegtrapte van een meter of 35 op de binnenkant van zijn rechterschoen nam; de bal oneindig lang onderweg leek; de keeper zich helemaal strekte voordat de bal tegen het net in de kruising plofte.......1-3!!   het indianengehuil was niet van de lucht. Kon het nog gekker?? De tegenstander knakte bij zoveel voetbalgeweld en - schoonheid.

Om het geheel op fraaie wijze nog eens te onderstrepen scoorde Luca vlak voor tijd nog de 1-4. Wat een verdiende overwinning van de Boys!

Als we dit kunnen doortrekken dan kunnen er nog mooie dingen gebeuren met jullie. Misschien volgende keer weer een taart in het vooruitzicht stellen?

Huib